اثر عملیات کشاورزی پایدار بر وزن مخصوص ظاهری و نگهداری رطوبت در خاک

یک مطالعه بلند مدت برای بررسی اثر عملیات کشاورزی حفاظتی بر ظرفیت نگهداری رطوبت (VWC) و نیز وزن مخصوصظاهری (bd) انجام گردید. تناوب R2 تناوبی از گیاهان زمستانه با حفظ بقایای گیاهی، تناوب R3 مخلوطی از گیاهان زمستانهو بهاره با حذف بقایا و تناوب R4 همان مخلوط گیاهان با حفظ بقایا است. هر تناوب شامل تیمارهای شخم سنتی (P)، دیسککم عمق (H) و کشت مستقیم (D) است. میزان VWC در مکش های 0 تا 100 کیلوپاسکال و نیز bd اندازه گیری شد. تیمارشخم bd, D را افزایش داد. میزان VWC خاک نیز به طور معنی داری در تیمارهای شخم و بقایای گیاهی متفاوت بود. در عمق8-4 سانتیمتر تیمارهای شخم حداقل (D و H) در مقایسه با P رطوبت بیشتری در خود نگهداری کردند. با اینحال در عمق16-12 سانتیمتر تیمار P بیشترین VWC را باعث شد. تیمار نگهداری بقایای گیاهی (R4) نیز بخصوص در عمق 16-12سانتیمتر باعث ایجاد کمترین مقدار bd گردید. این تیمار همچنین در هر دو عمق به طور معنیداری باعث افزایش VWCخاک در منافذ درشت گردید.

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، تناوب گیاهی ، شخم حفاظتی ، بقایای گیاهی ، منحنی رطوبتی خاک