رابطه بعد مدلهای فیزیکی با شاخص های تجربی پایداری خاکدانه ها

پایداری خاکدانه ها شاخصی برای ارزیابی کیفیت و عملکرد زیستی خاک است. بنابراین، توضیح کمی این ویژگی دارایاهمیتی بسزا می باشد. اندازه گیری پایداری خاکدانه ها و توصیف کمی آن به طور مستقیم زمانبر، پرهزینه و دشوار است.بدین منظور، استفاده از هندسه فرکتالی برای بیان کمی پایداری خاکدانه ها در سال های اخیر به عنوان یکی از روشهاینوین مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این روش میتوان در مقیاس های مختلف، وضعیت پایداری خاکدانه ها رابه صورت کمی با تعیین بعد فرکتالی آنها بررسی کرد. در این پژوهش، تعدادی نمونه خاک دست نخورده از یک منطقهزراعی گردآوری و برای انجام آزمایش های مربوط به سری الک های خشک و تر به آزمایشگاه منتقل شد. سپس با استفاده ازمدلهای فرکتالی، بعد فرکتالی نمونه ها تعیین و پایداری آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایشخردشدگی در سری الک، بعد فرکتالی خاکدانه ها کاهش می یابد و تغییرات این شاخص، عکس تغییرات دو شاخص تجربیپایداری خاکدانه ها می باشد.