اندیشه و شعر؛ بیداری و پایداری (بازتاب اندیشه ی سیاسی و اجتماعی و جلوه های ادبیات پایداری در شعر شاعران زن دوران دفاع مقدس)

با نگاهی گذرا به هویت شعری زن ایرانی و توجه به فضای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی دوره های مختلف، درمی یابیم که شاعران زن با تاثیرپذیری از فضای جامعه و بازتاب درون مایه های سیاسی و اجتماعی در سروده هایشان، توانستند به تجربه هایی تازه دست یابند و دستاوردهای شاعرانه ی خود را هم سو با آرمان های اجتماعی روزگار خود، عرضه کنند. آنان در دوره های مختلف از جمله انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس، با گرایش به بینش انسان مداری، جامعه گرایی و اصالت دادن به ارزش های انقلابی اسلامی، تعهد و پیام اخلاقی و انسانی را سرلوحه ی سروده های خود قرار دادند و به بازنگری واقعیت های ملموس اجتماعی هم چون: شهادت طلبی، جانبازی، ایثارگری، پایداری، صبر و استقامت، بیگانه ستیزی، دفاع از ارزش ها و مضامین دیگر پرداختند و توانستند چهره ی واقعی یک زن ایرانی را با نگرشی نو به جامعه نشان دهند. روش تحقیق در این پژوهش با توجه به موضوع، به صورت مطالعات و بررسی های کتابخانه ای بوده است که ابتدا سعی برآن شده که منابع معتبر و دست اول، مورد مطالعه و استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ادبیات دفاع مقدس ، مضامین سیاسی ، اجتماعی و پایداری ، شاعران زن