تخمین تراوایی در سنگهای مخازن کربناته با استفاده از نگار انحراف سرعت و واحدهای جریان هیدرولیکی با ترکیب داده های مغزه و نگار در یکی از مخازن کربناته جنوب غرب ایران

تراوایی به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای توده سنگ است که در مدل سازی مخزن و برنامه ریزی ها جهت توسعه میدان نقش مهمی را ایفا می کند. بنابراین محاسبه تراوایی یکی از مهمترین بخش های مطالعاتی مخزن را دربر می گیرد. با توجه به اینکه تخلخل پارامتری حجمی و تراوایی پارامتری در رابطه با جریان سیال است، بنابراین نمی توان از داده های مربوط به تخلخل، به قابلیت عبور سیال (تراوایی) از سنگ های مورد مطالعه پی برد. در این پژوهش از دو روش تقسیم بندی سنگ های کربناته بر مبنای واحدهای جریان هیدرولیکی و مقادیر ا نحراف سرعت استفاده شده است. با استفاده از روش آنالیز هیستوگرام و مجموع مربع خطا برای گروه بندی شاخص منطقه ای جریان و مقادیر انحراف سرعت استفاده شد. نتایج بیانگر 5 واحد جریان هیدرولیکی با مقادیر شاخص منطقه ای جریان از 0/44 تا 16/60 و 5 گروه سنگی بر اساس انحراف سرعت می باشد. با افزایش ضریب همبستگی که از کلاسه بندی واحدهای جریان هیدرولیکی حاصل از مقادیر نسبت پوکی (QZ) و شاخص کیفیت مخزن (RQI) حاصل می شود شاهد افزایش همبستگی قابل توجهی بین این دو پارامتر با متوسط ضریب همبستگی 84 درصد در هر واحد جریانی هیدرولیکی خواهیم بود. این همبستگی در واقع نشانگر گسترش انطباق بین تخلخل وتراوایی در هر واحد جریان هیدرولیکی است. در ادامه با استفاده از روش انحراف سرعت شاهد افزایش قابل ملاحظه ای در ضریب همبستگی بین سرعت و تخلخل می باشیم، به طوری که متوسط ضریب همبستگی در تقسیم بندی بر اساس انحراف سرعت 96 درصد به دست آمد. از این رو استفاده از روش انحراف سرعت، برای افزایش ارتباط بین سرعت و تخلخل بسیار مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

تخلخل ، تراوایی ، نگار انحراف سرعت ، واحدهای جریان هیدرولیکی