مطالعه تنوع ژنتیکی، وراثت پذیری و بازده زنتیکی عملکرد دانه و اجزای آن در لاین های اینبرد نوترکیب گندم نان

محدود بودن اراضی کشاورزی و افزایش رشد جمعیت باعث شده است که تلاش های زیادی برای افزایش عملکرد در واحد سطح از راه های مختلف مانند عملیات پیشرفته زراعی و گزینش ژنوتیپ های برتر صورت گیرد در امر گزینش برای تولید ارقام جدید مطلوب و سازگار، اولین و مهم ترین گام اطلاع از وجود تنوع ژنتیکی است در این مطالعه تنوع ژنتیکی 96 لاین اینبرد نو ترکیب گندم نان حاصل از تلاقی دو رقم روشن متحمل به خشکی و سوپر هد 2 پرمحصول که به صورت شماره ای از 97 تا 192 نانگذاری شده بودند به همراه والدین برای شناسایی ژنوتیپ های مناسب با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. به غیر از دو صفت تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبلچه در سنبله از نظر بقیه صفات بین لاین های مورد مطالعه اختلاف معنی داری مشاهده شد. عملکرد دانه، بیوماس، تعداد سنبله و عمکلرد کاه تنوع ژنتیکی بالاتری نسبت به سایر صفات داشتند. تعداد روز تا سنبله دهی، ارتفاع بوته، طول گردن سنبله، سطح برگ پرچم و وزن هزار دانه از وراثت پذیری بالایی برخوردار دارند. طول گردن سنبله تعداد سنبله، عملکرد دانه و سطح برگ پرچم بیشترین درصد بازده ژنتیکی را داشتند. تجزیه خوشه ای براساس کلیه صفات به روش Ward و با استفاده از داده های استاندارد شده و ضریب فاصله اقلیدسی لاین ها را چهار خوشه گروه بندی کرد که لاین های گروه اول از نظر عملکرد دانه برتر بودند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، وراثت پذیری ، بازده ژنتیکی ، لاین های اینبرد نو ترکیب گندم نان ، عملکرد دانه