اثر ورمی کمپوست ، کود دامی و فسفاته بارور -2 بر عملکرد گیاه دارویی شنبلیله Trigonella foenum-gracum L

این بررسی با هدف مطالعه تاثیر سطوح مختلف کودهای بارور 2، کود دامی و ورمی کمپوست بر رشد گیاه شنبلیله در سه تکرار و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام پذیرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه بیشترین عملکرد دانه با 208 گرم در متر مربع در تیمار کاربرد 15 تن کود دامی در هکتار به دست آمد که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد کود به میزان 100 درصد بیشتر بود پس از این تیمار تیمارهای کاربرد 15 تن کود دامی در هکتار و 120 گرم در هکتار کود بارور -2 بیشترین افزایش را در عملکرد دانه شنبلیله باعث گردید. بیشترنی تعداد گل آذین و تعداد غلاف در بوته نیز مربوط به تیمار کاربرد 15 تن کود ورمی کمپوست در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

شنبلیله ، کود زیستی ، کود آلی ، رشد