بررسی پایداری مصرف آب در بخش کشاورزی ایران

در فرایند توسعه و دگرگونی نظام اقتصادی هر کشور توجه به استفاده پایدار و بهینه از منابع داخلی به عنوان یک اصل اساسی ضروری است. امروزه یکی از این منابع کمیاب آب بوده که به دو صورت کالا و نهاده مورد تقاضاست. تمامی بخش های اقتصادی از این منبع به عنوان کالا یا نهاده اساسی در جریان تولید استفاده می کنند. اقلیم خشک و فرا خشک ایران و مشکلاتی نظیر بارش اندک پراکنش نامناسب بارندگی و تبخیر وتعرق زیاد ضرورت توجه به مصرف پایدار این منبع را به ویژه در بخش کشاورزی افزایش داده است. از جمله شاخص های مهم بررسی پایداری منابع بررسی بهره وری مصرف نهاده می باشد. این مقاله به بررسی وضعیت بهره وری متوسط و نهایی نهاده کمیاب آب با تاکید بر استفاده پایدار آن در بخش کشاورزی طی دوره 1385-1363 می پردازد. انواع مختلف تابع تولید مناسب ترین تابع بررسی شد و تابع ترانسندنتال انتخاب گردید. نتایج نشان داد که اثر تمامی متغییرهای مربوط به نهاده آب در سطح یک و پنج درصد آماره مربوط به متغییر تکنولوژی و اثر برنامه سوم توسعه بر مصرف آب نیز بترتیب در سطح یک و پنج درصد معنی دار بوده است. روند کلی اناع بهره وری آب در بخش کشاورزی طی سالهای مورد بررسی صعودی بوده است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مصرف آب ، بهره وری نهایی ، بهره وری متوسط ، کشش تولیدی