ارزیابی سطح خرابی سازه های بتن آرمه در محیط دریایی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

مهمترین عاملی که دوام بتن مسلح در محیط دریایی را تهدید می کند، کلرید نفوذ یافته به درون بتن بوده، مدل های زیادی برای تخمین میزان نفوذ کلرید توسط مراکز تحقیقاتی ارایه شده است، اما کماکان مفاهیم مبهم و بحث برانگیز زیادی وجود دارد. به نظر می رسد تخمین عمر و شناسایی خرابی سازه ها در شرایط کلریدی با تحلیل و بکار گیری مدل ها در کنار یکدیگر ، با دیدگاه مهندسی و دوام و انجام آزمایش های دوره ای امکان پذیر می گردد. هدف این مقاله ارایه مدلی برای پیش بینی سطح خرابی سازه های بتن آرمه در شرایط دریایی است. نتایج نشان داد که شبکه عصبی مصنوعی می تواند پیش بینی قابل قبولی از سطح خرابی ها را ارایه کند. استفاده از این مدل می تواند برای برنامه ریزی نگهداری و طرح کارهای تعمیراتی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

سازه های بتن آرمه ، شبکه عصبی مصنوعی ، سطح خرابی ، دوام ، محیط دریا