بررسی آزمایشگاهی اثر کج شدگی پایه پل مستطیلی و شکل هیدروگراف برعمق آبشستگی

در این تحقیق بررسی آبشستگی ناشی از جریان غیردایمی اطراف پایه پل مستطیل شکل با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایح تحلیل ابعادی، در این تحقیق اثر دو پارامتر زاویه کج شدگی پایه پل و نیز زمان رسیدن به پیک هیدروگراف بر آبشستگی اطراف پایه پل مورد بررسی قرار گرفته است. در این آزمایشات 2 زاویه کج شدگی به سمت بالادست، دو زاویه به سمت پایین دست و زاویه قایم مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات با هیدروگراف هایی با نسبت زمان پیک هیدروگراف به زمان کل برابر 25/0، 50/0، 75/0 و 00/1 تانجام شدند. نتایج نشان داد با افزایش زاویه پایه به سمت بالادست حداکثر عمق حفره آبشستگی که در بالادست آن شکل می گیرد افزایش می یابد. تغییر زاویه پایه پل به سمت پایین دست تاثیر چندانی بر حداکثر عمق آبشستگی ندارد. هرچقدر نسبت زمان پیک هیدروگراف به زمان کل کمتر باشد حفره آبشستگی زودتر به مقدار حداکثر خود می رسد. همچنین در هیدروگراف هایی با پیک یکسان ولی زمان رسیدن به پیک متفاوت، دارای حداکثر عمق آبشستگی تقریبا یکسان هستند.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، جریان غیردایمی ، پایه پل ، جریان زلال