مطالعه تطبیقی مولفه های اثرگذار در بهبود عملکرد نظام ملی نوآوری با رویکرد اقتصاد مقاومتی

نوآوری به عنوان یک مولفه کلیدی و راهبردی برای رقابتی بودن ملت ها، یکی از عوامل اصلی زیربنایی رقابت پذیری بین المللی کشورها است و بهره وری آنها، محور رشد خروجی و بهره وری محرک کلیدی رشد بهره وری نیروی کار و منبع اصلی شکوفایی اجتماعی به عنوان عامل کلیدی در پویایی های صنعتی از لحاظ ترکیب سازماندهی و جزیی حیاتی برای تامین بهره وری و عاملی تعیین کننده برای موفقیت اقتصادی معرفی شده است و این نوآوری محصول به منزله جنبه ای مهم از نوآوری بسیار توجه صاحب نظران را جلب کرده است. در مقاله حاضر ضمن تعریف موضوع به مطالعه تطبیقی پژوهش های تجربی در زمینه عوامل موثر در بهبود عملکرد نظام ملی نوآوری با رویکرد اقتصاد مقاومتی و تبیین وجوه مشترک نتایج این تحقیقات پرداخته شد و با در نظر گرفتن عواملی چون خروج کشور از دولتی بودن، کوچ صنعت وابسته به صنعت نوآور، تعریف اقتصاد مقاومتی، رشد اقتصادی، توسعه پایدار، باز توزیع عادلانه درآمد، رقابت پذیری، شفافیت اطلاعات، دیپلماسی اقتصادی و شاخص های اقتصاد مقاومتی تاب آور نتیجه گیری گردید که با توجه به معیارهای مورد توجه اقتصاد مقاومتی بدون فساد راه رهایی از تحریم ها می باشد همچنین نوآوری برای سازمان ایجاد ارزش و مزیت رقابتی پایدار می کند همچنین افراد خلاق باید شناسایی شوند و تحت آموزش مستمر قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تیوریکی تجربی ، عوامل موثر ، نظام ملی نوآوری ، اقتصاد مقاومتی