تولید رمز یک بار مصرف با رویکرد استفاده از شبکه عصبی نگاشت خودسازمانده و الگوریتم ازدحام ذرات بهینه

با توجه به رشد گسترده در حوزه تجارت الکترونیک به پاس پیشرفت های علوم کامپیوتر و ارتباطات، خدمات رسانی به کاربران در محیط های اینترنتی، دارای رشد فزاینده ای بوده است. این امر باعث شده است تا سامانه های مختلف خدمت رسانی با اهداف گوناگون ارایه شوند. یکی از این حوزه ها، بانکداری الکترونیک است که با ارایه تسهیلات، سعی در راضی نگهداشتن مشریان دارد. که در این میان یکی از این تسهیلات و خدمات، ارایه کارت های بانکی است که دارای رمز اول، رمز دوم، شناسه CVV22 و تاریخ انقضا می باشد که در حال حاظر کلیه این موارد به صورت ایستا بوده و به همین جهت، امکان سوء استفاده های احتمالی از این نوع رمزها وجود دارد. به همین دلیل، دستگاه هایی به نام توکن ایجاد شده اند که توانایی برطرف سازی نقص این رمزها را دارند، بدین صورت که رمز به صورت یک بار مصرف تولید میشود و به اصطلاح OTP3 نامیده می شود. این تحقیق نیز سعی در ارایه یک روش بدون نظارت جهت تولید رمزهای یک بار مصرف را دارد. روش بدین صورت است که یک مجموعه داده اولیه دارای تعدادی رمز یک بار مصرف تولید شده، به عنوان ورودی به سیستم وارد شده و بر اساس آموزش بدون نظارت، با شبکه عصبی نگاشت خودسازمانده، مورد آموزش و سپس آزمون قرار می گیرد. استفاده از شبکه عصبی نگاشت خودسازمانده4 به دلیل رقابتی بودن و مکانیزم آموزشی که دارد، مدنظر این تحقیق خواهد بود. جهت ایجاد یک نظم و حفظ یکپارچگی در تولید رمز یک بار مصرف نیز از الگوریتم ازدحام ذرات بهینه5 استفاده می شود که توانایی حل مسایل سخت و بهینه سازی آن را داشته و جز خانواده الگوریتم های تکاملی6 و هوش ازدحامی7 است. از جمله دلایل استفاده از این الگوریتم در مسیله تولید رمز یک بار مصرف، می توان به نرخ همگرایی بالا در تولید یک مکانیزم در چرخه های مختلف و تکرارهایش نیز اشاره نمود. نتایج حاصل نشان می دهد که روش پیشنهادی، دارای عملکرد بسیار خوبی در تولید رمز می باشد.

کلیدواژه ها:

رمز یک بار مصرف ، شبکه عصبی نگاشت خودسازمانده ، الگوریتم ازدحام ذرات بهینه ، آموزش بدون نظارت)