ارزیابی تاثیر نفوذ واحدهای تولید پراکنده گازی، خورشیدی و بادی روی شبکه انتقال و توزیع با استفاده از شاخص های عملکرد شبکه

نفوذ واحدهای تولید پراکنده طی دهه های اخیر در سیستم تولید برق، اثرات قابل توجهی را روی پارامترهای عملکردی شبکه داشته است. این واحدها به واسطه بهره گیری از منابع انرژی تجدید پذیر، مزایای متعددی را از قبیل، کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری و هزینه های جاری، حذف هزینههای مربوط به سوخت، امکان پیاده سازی در مکانهای مختلف به صورت متصل به شبکه و جدا از شبکه و از همه مهمتر، اثرات زیست محیطی کم، ارایه کرده است. در کنار این مزایا، ماهیت تناوبی و غیرقطعی بودن بیشتر واحدهای تولید پراکنده که از منابع انرژی تجدید پذیر بهره میبرند، سبب شده است که اثرات قابلتوجهی روی کیفیت توان شبکه و نیز قابلیت اطمینان سیستم داشته باشند. در این مقاله از روشی تحلیلی به منظور بررسی اثرات نفوذ واحدهای تولید پراکنده در سیستم توزیع و انتقال استفاده خواهد شد که معیارهای مختلفی شامل شاخص انحراف ولتاژ، شاخص پایداری خط انتقال، شاخص انحراف میزان تقاضای توان، شاخص بارگذاری ترانسفورماتور و شاخص بارگذاری خط انتقال را پوشش میدهد. الگوریتم مورد استفاده برای تحلیل شاخص ها، الگوریتم تخصیص DG میباشد. هر یک از شاخص ها برای هر خط انتقال در سیستم با سایر خطوط مقایسه شده و ظرفیت بهینه برای واحدهای تولید پراکنده با استفاده از الگوریتم تخصیص DG تعیین میگردد. پس از این مرحله، میزان تلفات توان، کیفیت توان و پروفیل ولتاژ در هر خط انتقال محاسبه شده و با هم مقایسه میشود. شبیه سازیها روی شبکه یک شبکه 5 باس استاندارد با 3 واحد DG در محیط MATLAB/Simulink صورت میگیرد.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، شاخص های قابلیت اطمینان ، شاخص های کیفیت توان ، الگوریتم تخصیص .DG