بهینه سازی روش های کشف بن بست در مسیریابی شبکه های مالتی کامپیوتر با استفاده ازتکنیک های فازی

یکی از مسایل مهم در پردازش موازی ، مسیریابی پیام ها از گره مبدا به گره مقصد می باشد که توسط گره های مسیریابی انجام می شود. بن بست در مسیریابی، پدیده مخربی است که در اثر وابستگی بافرها و کانالهای مسیریابی به صورت چرخه وابستگی غیر قابل حل، بوجود می آید.به همین جهت الگوریتم های مسیریابی ناچار هستند که با پدیده به صورت های مختلف، مقابله کنند و هزینه هایی را متحمل شوند. بسیاری از الگوریتم های مسیریابی برای مقابله با بن بست از روش های پیشگیری استفاده می کنند که دراین روشها از منابع بصورت بهینه استفاده نخواهد شد زیرا در این روشها محدودیت هایی در عمل مسیریابی و استفاده از منابع، وجود دارد. اما در بسیاری ازالگوریتم های مسیریابی بدلیل اینکه بن بست به ندرت اتفاق می افتد و به جهت استفاده ناکارامد از منابع در روش پیشگیری از بن بست، از روش کشف و رفع بن بست استفاده می شود. در این مقاله یک روش جدید کشف بن بست با استفاده از تکنیک های فازی ارایه می شود که این روش ترکیبی از چند روش کشف بن بست است. در این سعی بر این بوده که پیام هایی که به اشتباه به عنوان پیام در گیر بن بست گزارش می شوند کاهش پیدا کند .

کلیدواژه ها:

بن بست ، سطح آستانه ، کانال مجازی ، مسیریابی