بررسی جوانه زنی و درصد گیرایی پایه های مختلف بومی جهت پیوند خیار گلخانه ای

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 457

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAGHBANI09_689

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

گزینش پایه مناسب با ویژگی های شناخته شده از مسایل مهم در بحث پیوند سبزی هاست. در پایه های بومی قدرت جوانه زنی بذور حاصل از پایه های مختلف و سپس بررسی درصد گیرایی خیار بر روی پایه های مختلف اهمیت دارد. در این آزمایش تطابق جوانه زنی و درصد گیرایی بین پایه ها جهت انجام پیوند بررسی شد. بذرهای هر یک از پایه های بومی (کدوهای خورشتی، تنبل، آستانه اشرفیه، قلیانی، کارلا و خیار بومی اصفهان) در پتری دیش و درآزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان قرار گرفتند. برای سنجش درصدگیرایی از خیار DAVOS به عنوان پیوندک استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی مربوط به کدو آستانه اشرفیه و خیار بومی اصفهان بوده است. بیشترین سرعت جوانه زنی در کدوخورشتی مشاهده شده است. بیشترین درصدگیرایی پیوند، در پیوند بر روی پایه خیار DAVOS و سپس پایه کدو قلیانی وجود داشته است.

نویسندگان

علی فرجی منش

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشگاه صنعتی اصفهان

مریم حقیقی

استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه صنعتی اصفهان

مصطفی مبلی

استاد گروه علوم باغبانی، دانشگاه صنعتی اصفهان.