بررسی اثرات آللوپاتیکی برخی از گیاهان دارویی بومی ایران با روش دیش پک

رشد روزافزون جمعیت از یک سو و ازسوی دیگر منابع محدود استفاده بهینه از نهاده های کشاورزی را دوچندان نموده است. در سال های اخیر استفاده فراوان از سموم کنترل آفات و بیماری ها و نیز علف کش های مختلف منجر به به خطر انداختن سلامت جامعه و محیط زیست گردیده است. به همین دلیل در سال های اخیر کشت ارگانیک محصولات کشاورزی شدیدا مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا استفاده از ترکیبات طبیعی درکنترل علف ها و افات در اولویت قرار دارد. یکی از راه های کنترل طبیعی علف های هرز در سیستم های کشت ارگانیک و کم نهاده استفاده از خواص آللوپاتی گیاهان به خصوص گیاهان دارویی می باشد که کمک شایانی به سلامت جامعه و نیز بهره برداری بهینه از منابع خدادادی میکند. در این تحقیق فعالیت آللوپاتی تعداد 20 گیاه دارویی و معطر با استفاده از روش دیش پک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بین گیاهان مورد بررسی Achillea wilhelmsii و Nepeta binaloudensis دارای بیشترین اثرات بازدارندگی بر روی ریشه چه وهیپوکوتیل کاهوبودند بترتیب 97.2و9.9و65.4و87.2 درصد در بین نمونه های مورد بررسی اثرات تحریک کنندگی بر رشد گیاهچه کاهو نیز مشاهده گردید Lavandula angustifolia و Melissa officinalis توانستند رشد ریشه چه و هیپوکتیل کاهو را به میزان 21.3-و5.2-و12.3-و1.2- درصد نسبت به شاهد افزایش دهند. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاهان معطر از طریق آللوپاتی ترکیبات فعال خود بر رشد گیاهان مجاور در سیستم های اکولوژیکی موثر خواهند بود و از آنها میتوان در سیستم های کشت ارگانیک در کنترل علف های هرز استفاده کرد

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی و معطر ، خاصیت آللوپاتی ، کشت ارگانیک