گروه بندی و تعیین میزان تنوع بین جمعیت های سیب استان اصفهان بر اساس ژن های مقاوم به بیماری سفیدک سطحی به کمک نشانگر مولکولی SCAR

اصلاح برای رسیدن به مقاومت پایدار از روش هایی است که امروزه مورد توجه خاصی واقع شده است. اصلاح مقاومت باعث از بین رفتن پاتوژن های گیاه توسط خود گیاه می شود. گروه بندی و بررسی آللی 10 جمعیت سیب استان اصفهان با استفاده از آغازگر SCAR مربوط به بیماری سفیدک بررسی گردید. فواصل ژنتیکی با استفاده از ضرایب فاصله نی محاسبه گردیده و تجزیه خوشه ای با استفاده از الگوریتم UPGMA انجام گرفت و بدین ترتیب 10 جمعیت سیب مورد بررسی در دو گروه قرار گرفتند تجزیه به مختصات اصلی نیز سه مولفه را مشخص نمود که در مجموع توانستند بیش از 98/39 از کل تغییرات را توجیه کنند. بای پلات بدست آمده از تجزیه به مختصات اصلی، جمعیت ها را به 5 گروه تقسیم کرد. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که تنوع مناسبی بین جمعیت ها از لحاظ آغازگرهای مربوط به مقاومت به بیماری وجود ندارد و جهت تولید نتاج قوی تر از لحاظ مقاومت، بهتر است از تلاقی درون جمعیتی استفاده شود

کلیدواژه ها:

تجزیه به مختصات اصلی ، تجزیه خوشه ای ، سفیدک سیب SCAR ،