آسیب شناسی امام زاده اظهر درگزین در راستای ارتقای سواد فرهنگی بازدید کنندگان و توسعه ی گردشگری

سرزمین پهناور ایران بنا های ارزشمندی را از معماری دوران اسلامی در خود جای داده است. بخش مهمی از این آثار راآرامگاه ها و یادمان های تدفینی تشکیل می دهند. برای حفاظت از این آثار فرهنگی ارزشمند، باید عوامل مخرب و آسیبرسان به بناهای تاریخی را به درستی شناخته و راهکارهای متناسب با آن را ارایه دهیم. بخشی از این عوامل مخرب طبیعی،و برخی نیز انسانی هستند، که با شناخت صحیح آنها می توان این آثار را از نابودی نجات داد. بحث و بررسی اصلی اینمقاله که به روش توصیفی تحلیلی بیان شده است، در زمینه ی آسیب شناسی عوامل انسانی آسیب رسان به بناهایتاریخی است، تا با شناسایی این عوامل، زمینه ی آموزش های لازم برای مردم و بازدیدکنندگان از بناهای تاریخی و با ارزشفراهم آید. همچنین با ارتقای سواد فرهنگی بازدید گنندگان و گردشگران، به حفاظت از این سرمایه های فرهنگی و ثروتهای ملی کمک نموده و زمینه ی توسعه ی صنعت گردشگری را فراهم نمود. در این تحقیق بنای آرامگاه امام زاده اظهردرگزین (درجزین) به عنوان نمونه ی موردی آسیب شناسی شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد، آسیبهای وارده شده به بناهای تاریخی از سوی عوامل انسانی بسیار شدیدتر از عوامل طبیعی است. بنابراین شناخت این عوامل وارایه ی راهکارهای پیشگیرانه ی مناسب، مانند آموزش های لازم به مردم، تدوین قوانین مراقبتی، تشویق مردم به شناختآثار و ثروت های ملی و فرهنگی خود، یک ضرورت است. زیرا موجب ارتقای سواد فرهنگی مردم و مشارکت آنها درحفاظتو نگهداری از این سرمایه های فرهنگی و ملی می شود. در پایان پیشنهادهایی در راستای ارتقای سواد فرهنگی مردم،حفاظت از بناهای تاریخی و توسعه ی گردشگری داده شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی بناهای تاریخی ، امام زاده اظهر درگزین ، عوامل انسانی ، ارتقای سواد فرهنگی ، توسعه ی گردشگری