اندیشه یک معماری در آفرینش یادمان های آرامگاهی معاصر (نمونه موردی: آرامگاه خیام)

نگرش یادمان گرا یکی از مهمترین ویژگی های معماری در بناهای آرامگاهی تاریخ معاصر معماری ایران می باشد. معماری یادمانی برگرفته از ویژگی هیا خاص هویت اجتماعی است. این هویت خود شامل فرهنگ، تاریخ، آداب و رسوم و اعتقادات می باشد. آرامگاه خیام بخوبی نشان دهنده جایگاه والای هویت می باشد. خلق آثار معماری نیازمند تفکرات روحی و نیازهای روانی خالق بنا می باشد که از ریشه های هویتی سرجشمه می گیرد. هوشنگ سیحون یکی از مفاخر معماری ایران می باشد که با تلفیق ریاضی، شعر و نجوم بنای شکوهمند آرامگاه حکیم خیام را بنا نهاده است. در این پژوهش سعی شده است عوامل موثر در طراحی معماری بنای آرامگاهی حکیم خیام را بررسی و مورد تحلیل قرار دهیم. مهمترین فرضیه این مقاله بر این اصل استوار است که آیا می توان هویت معماری ایران را در این بنای آرامگاهی خیام متجلی ساخت. از اهداف این پژوهش می توان به شناخت ویژگی های معماری یادمانی اشاره کرد که چه چایگاهی در معماری ایران داشته است. روش تحقیق در این تحقیق به صورت کاملا بلیح و آشکار منطبق بر اصول کیفی همراه با توصیف و تحلیل داده ها می باشد و از منابع کتابخانه ای و اسناد تخصصی موجوداستفاده می شود. مهمترین ویژگی این اثر درک و شناخت اهمیت بررسی تاثیرات تفکرات بر معماری یادمان گرا می باشد.

کلیدواژه ها:

بناهای یادمانی ، آرامگاه خیام ، سیحون ، هندسه و فن آوری