احیای محورهای تاریخی با تاکید بر حفظ ورودی بافت قدیم (نمونه موردی: خیابان اکباتان همدان)

بی توجهی به ارتقای ارزش های تاریخی و کیفیت های محیطی در فضاهای شهری و تفکیک عملکردها و کاربری های شهری در دوران شهرسازی مدرن، باعث از دست رفتن پویایی و حیات و سبب شکل گیری فضاهایی مردم گریز در ساختار شهری شده است که حاصل آن جدایی طبقات اجتماعی از یکدیگر و حذف فعالیت های متنوع از شهر و از میان رفتن سرزندگی و حیات بخش های مرکزی شهرها شده است که توانمندی مورد انتظار را نخواهند داشت تا محیطی پاسخگو در برابر فتارهای شهروندی باشد. مناطق و بافت های فرسوده به رغم آنکه روزگاری بخش مهمی از هویت شهرها را تشکیل داده و دارای ریشه های ارزشمند، با غنای فرهنگی، اجتماعی می باشند، به لحاظ زیبایی بصری، دچار ناهنجاری های متعدد شده اند اما با قبول چنین واقعیت هایی هنوز بافت های قدیمی و فرسوده دارای اهمیت و ارزش هستند. بافت تاریخی خیابان اکباتان همدان ومحدوده تپه هگمتانه به دلایل متعددی در حفظ بافت تاریخی شهر همدان اهمیت دارند. بافت قدیم خیابان اکباتان با ارزش های کالبدی، تاریخی و فرهنگی نهفته در خود بهترین نشانه هویت شهری است، حیات و رشد این بافت، مانع از فرسودگی شهر از درون می شود، ولی توسعه بی رویه، سبب محدود شدن بافت شده است، حال تعریف ورودی منطبق با تاریخ همدان و متمرکز خیابان اکباتان از جمله ضرورت هایی است که می تواند حیات آن را همگام با توسعه شهر پیش ببرد.

کلیدواژه ها:

خیابان اکباتان ، بافت تاریخی ، محورهای تاریخی ، بافت معماری