بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس کارکردهای خاطره گویی در دانشجویان دانشگاه شیراز

زمینه: معتبرترین مقیاس ساخته شده در زمینه سنجش کارکردهای خاطرهگویی، مقیاس کارکردهای خاطرهگویی است. با توجه به عدم بررسی روایی و پایایی این مقیاس در ایران، بررسی روایی و پایایی آن ضروری میباشد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی مقیاس کارکردهای خاطرهگوییدر دانشجویان بود.روش: تعداد 247 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند، با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و با تکمیل مقیاس کارکردهای خاطرهگویی در این پژوهش شرکت نمودند. برای بررسی روایی مقیاس مذکور از تحلیل عاملی به روش مولفههایاصلی و تحلیل همسانی درونی استفاده شد. جهت بررسی پایایی آن نیز، از روش پایایی آزمون- آزمون مجدد و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی نشان دهنده وجود 7 عاملبود.همچنین نتایج تحلیل همسانی درونی نشان داد که این مقیاس از همسانی خوبی برخوردار میباشد. ضریب آلفای کرونباخ کل 91/0 و ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاسها از 76/0 تا 89/0 محاسبه شد. ضریب پایایی آزمون- آزمون مجدد برای کل مقیاس 57/0 و برای خرده مقیاسها از 36/0 تا 71/0 محاسبهشد. بحث و نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس کارکردهای خاطرهگویی از روایی و پایایی مناسبی در ایران برخوردار است و میتوان از این مقیاس در کارهای پژوهشی و مداخلات درمانی (مانند، درمان خاطرهگویی) استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مقیاس کارکردهای خاطره گویی ، روایی ، پایایی ، درمان خاطره گویی