بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر استنتاج، بر کاهش علایم وسواس فکری و عملی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 542
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RCPC-3-1_004
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روش درمان مبتنی بر استنتاج بر کاهش علایم وسواس فکری و عملی انجام شده است. روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. تعداد 30 زن مبتلا که از طریق مصاحبه بالینی(SCID) تشخیص اختلال وسواس فکری- عملی را دریافت کرده بودند، بطور تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل (لیست انتظار) قرار گرفتند. شرکت کنندگان مقیاس وسواس فکری-عملی یل براون (Y-BOCS) و آشفتگی استنتاج(ICQ ) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. افراد گروه آزمایشی در 12 جلسه درمان گروهی مبتنی بر استنتاج دریافت کردند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از روش تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که، بین گروه های آزمایشی و کنترل در همه مقیاس های وسواس فکری- عملی یل براون (Y-BOCS) و در آشفتگی استنتاج(ICQ ) به جز علایم وسواس پرخاشگری، مذهبی و جنسی، تفاوت معناداری وجود داشت. درمان مبتنی بر استنتاج در کاهش علایم وسواس فکری و عملی از اثربخشی لازم برخوردار است.
کلیدواژه ها:
درمان مبتنی بر استنتاج ، اختلال وسواس فکری عملی
نویسندگان
ملاحت امانی
استادیار گروه روانشناسی و مشاوره دانشگاه بجنورد
عباس ابوالقاسمی
دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
بتول احدی
دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی
استاد گروه روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی