بررسی اقدامات تامینی اعم از دستور موقت و تامین خواسته در قانون داوری تجاری بین المللی ایران مصوب 1376

هدف این مقاله قرار تامین خواسته و دستور موقت در داوری های بین المللی است تصویب قانون داوری تجاری بین المللی ایران مصوب سال1376 خود موید پیشرفت و اهمیت داوری در سال های اخیر است قانون مزبور از قانون نمونه آنسیترال الگوبرداری شده و سعی شده است همراه با تحولات داوری در عرصه بین المللی قانونگذاری شود که با توجه به نقص های بسیار آن، نوآوری هایی نیز در آن به چشم می خورد که موضوع مورد بررسی این مقاله یکی از این موارد به شمار می رود، زیرادر حقوق داوری داخلی نهاد دستور موقت وجود ندارد با توجه به اینکه تنها یک ماده (ماده 17 در قانون داوری تجاری بین المللی ایران مصوب× به این موضوع اختصاص یافته است، در این پژوهش مبانی و مفاهیم مقدماتی بر مبنای اصول حقوقی و با تکیه بر حقوق داخلی تعریف شده است به دو نوع از اقدامات تامینی، که دستور موقت و تامین خواسته است، به تفصیل پرداخته شد و صلاحیت و شرایط صدور آن ها و نحوه اجرایی شدن دستورها نیز بررسی شده است به منظور تحقق هدف تحقیق از روش کتابخانه ای و ابزار فیش برداری استفاده شد.

کلیدواژه ها:

داوری تجاری بین المللی ، دستور موقت ، تامین خواسته ، اقدامات تامینی