انتخاب تامین کننده تحت عدم قطعیت با استفاده از برنامه ریزی سازشی بازه ای

امروزه یکی از استراتژی ها و سیاست های مهم شرکت ها، خریداری قطعات از تامین کنندگان خارجی است. برای تصمیم گیری در باره انتخاب تامین کنندگان، معیارهای متفاوتی در نظر گرفته می شود. ولی به دلیل تغییرات سطوح مدیریتی و استراتژی های تامین کنندگان خارجی نمی توان داده های ورودی را با دقت تعیین کرد. از اینرو در نظر گرفتن مساله انتخاب تامین کننده با توجه به معیارهای غیرقطعی ضروری به نظر می رسد. در این مقاله یک مدل ترکیبی از روش مشهور برنامه ریزی سازشی و برنامه ریزی بازهای پیشنهاد خواهد شد که برنامه ریزی سازشی بازهای نامیده می شود. این مدل می تواند برای بهینه سازی مسایل بازهای چند هدفه استفاده شود. برای تشریح مدل پیشنهادی، یک مساله انتخاب تامین کننده با اهداف مینیمم سازی برگشتیها و هزینه خرید و ماکزیمم سازی کیفیت محصولات خریداری شده ارایه می شود که پارامترهای ورودی آن به عنوان اعداد بازه ای در نظر گرفته می شوند. نتایج به دست آمده با توجه به مقدار ایده آل هر هدف، می توانند نمایشی از وضعیت خوش بینانه و بدبینانه مساله را تحت شرایط عدم قطعیت ارایه کنند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی سازشی ، برنامه ریزی بازهای ، برنامه ریزی سازشی بازه ای. انتخاب تامین کننده