تاثیر سطوح مختلف کم آبی بر برخی صفات بیوشیمیایی دو گونه گل جعفری آفریقایی وفرانسوی

با عنایت به کاهش نزولات جوی و پراکنش نامناسب بارندگی در طول سال، پدیده خشکی، یکی از معضلات فضای سبز شهری به شمار می رود. در واقع تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی می باشد که در مراحل مختلف رشد و نمو گیاه را تحت تاثیر قرار میدهد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کم آبی بر سیستم آنتی اکسیدان و پراکسیداسیون چربی در گل جعفری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1393 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در 3 سطح ETcrop 100 درصد بدون تنش)، 75ETc درصد (تنش متوسط) و 50ETc درصد (تنش شدید) و ارقام گل جعفری آفریقایی و فرانسوی بود؛ در این پژوهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز )، غلظت مالون دی آلدهید و رنگیزه های فتوسنتزی، 63 روز پس از اعمال تیمار اندازه گیری شدند؛ که طبق نتایج: تیمار آبیاری تاثیر معناداری بر کلروفیل b ، a ، کل، شاخص محتوی کلروفیل ، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و غلظت مالون دی آلدهید داشت. در حالیکه تفاوت معناداری بین دو گونه از گل جعفری بر هر یک از شاخص های اندازه گیری شده وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد میزان کلروفیل a و کلروفیل کل با افزایش تنش خشکی کاهش یافت، نتایج فعالیت آنزیمی نیز مشابه رنگیزه های فتوسنتزی و شاخص محتوی کلروفیل تحت تاثیر تنش خشکی، کاهش نشان داد. در کل طبق این پژوهش بین سطوح مختلف تیمار آبیاری از نظر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، غلظت مالون دی آلدهید، کلروفیل a، کلروفیل کل و غلظت کلروفیل تفاوت معنادار آماری وجود داشت به گونه ای که با کاهش مقدار آبیاری بر فعالیت آنزیم کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و غلظت مالون دی آلدهید افزوده شد و میزان رنگیزههای فتوسنتزی کاهش یافت. هرچند که تفاوتی بین دو گونه گل جعفری و اثر متقابل بین گونه و سطوح آبیاری از نظر شاخص های اندازه گیری شده به جز کلروفیل کل و کلروفیل b وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، آنزیم ، تنش خشکی ، تنش اکسیداتیو ، مالون دی آلدهید