تاثیر کاربرد اسید سالیسیلیک بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ارقام انگور (Vitis vinifera L.) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات تیمار اسیدسالیسیلیک بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم نهال انگور (رشه و بیدانه سفید)، تحت شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. دورهای آبیاری شامل آبیاری به فواصل هر 5 (شاهد)، 10 و 15روز یک بار و تیمارهای اسیدسالیسیلیک شامل غلظتهای صفر (شاهد) ، 1 و 2 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی،صفات ارتفاع نهال، قطرتنه، تعداد و سطح برگ و شاخص کلروفیل کاهش معنیداری نسبت به تیماردور آبیاری هر 5 روز یک بار (شاهد) پیدا کرد در حالی که میزان تجمع پرولین،قندهای محلول، مالون دی آلدهید و پروتیین کل افزایش یافت. میزان ارتفاع نهال، قطرتنه، تعدادبرگ، میزان پرولین و پروتیین کل در رقم رشه بیشتر از رقم بیدانه سفید بود. محلول پاشی اسیدسالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار موجب افزایش معنیدار صفات ارتفاع نهال، قطرتنه، تعداد و سطح برگ، شاخص کلروفیل، قندهای محلول و پروتیین کل و کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدهید نسبت به تیمار اسیدسالیسیلیک با غلظت صفر میلی مولار (شاهد)تحت شرایط تنش خشکی گردید . به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار میتواند اثرات تنش خشکی بر رشد انگور را تعدیل کند و رقم رشه در مقایسه با رقم بیدانه سفید از تحمل بالاتری نسبت به تنش خشکی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

استرس کمبود آب ، پرولین ، تحمل ، قندهای محلول ، مالون دی آلدهید