بررسی تغییرات شاخص های موثر در پیش بینی شکست لوله های اصلی آبرسانی

برنامه ریزی پویا و مؤثر برای تجدید و بازسازی سیستم های توزیع آب، نیاز به شناسایی و تعریف دقیق و صحیحی از انزوال و خرآبی سازه ای در لوله های اصلی آبرسانی دارد. به این دلیل که بررسی مستقیم همه ی لوله های اصلی در یک سیستم توزیع آب معمولاً گرانتر از آن چیزی است که توجیه اقتصادی داشته باشد، شناسایی الگوی شکست لوله ها در یک دوره ی زمانی یک راه کار مؤثر و ساده برای اندازه گیری انزوال در ساختار یک سیستم توزیع آب محسوب می شود، عموماً خرآبی و زوال در ساختار لوله ها، دائمی و به صورت یک روند یکنواخت با پارامترهایی مستقل از زمان (که شکست لوله ها را با سن، جنس، قطر، ضخامت جدار، نوع خاک و طریقه کارگذاری لوله ها مرتبط می سازد) مطرح می شود، حال آنکه بعضی شرایط محیطی و اقلیمی، تنش های عملیاتی، بارگذاری ترافیکی، فشار آب و دیگر شرایط وآبسته به زمان، باعث ایجاد نوفه هایی در نرخ شکست می گردند. که حتی گاهی در یک مجموعه داده ای کوچک، الگوهای اساسی انزوال و خرآبی (کهنگی) را پنهان می کنند. چنانچه علت این تنش های اتفاقی قآبل شناسایی بوده و با یک پدیده ی قآبل اندازه گیری مرتبط گردد ( به عنوان مثال درجه حرارت، فشار آب و غیره) می توان الگوی دقیق تری از انزوال لوله ها به دست آورد. علاوه بر این اگر این پدیده ها با هر درجه ای ازدقت قآبل پیش بینی باشند. می توان تخمین و پیش بینی بهتری از شکست در لوله ها ارائه داد. این مقاله ضمن بیان روشی برای آنالیز تأثیر فاکتورهای وآبسته به زمان و معرفی تأثیرگذارترین این پارامترها در نرخ شکست لوله ها، با یک مطالعه موردی به تشریح روش می پردازد.

کلیدواژه ها:

شبکه ی توزیع آب ، لوله های آبرسانی ، انزوال وشکست ، فشار آب ، پیش بینی