بررسی مدل های برآورد نرخ تغییرباند؛ مطالعه موردی: مقطع تداخلی شیب راهه در اصفهان

مقاطع تداخلی در مکانهایی تشکیل میگردند که دو جریان ترافیکی اصلی مسیر یکدیگر را در طول مشخصی از راه و در یک سطح قطع مینمایند. تغییر باندهای ناشی از مانورهای تداخلی در این نواحی، سطحی از آشفتگی را در جریان ترافیکی ایجاد مینماید که منجر به تغییرات شدید سرعت، کاهش سطح سرویس و ایمنی در این نواحی میگردد. بدین سبب، این پژوهش درصدد است تا با استفاده از نرخ حقیقی تغییرباند به ارزیابی عملکرد مدل ارایه شده در ویرایش پنجم راهنمای ظرفیت راهها (HCM 2010) و مدل کالیبره شده آن بر مبنای شرایط بزرگراههای تهران، بپردازد. در این راستا، اقدام به گردآوری داده های میدانی با استفاده از تکنیک مشاهده غیرعلنی از یک مقطع تداخلی شیب راهه واقع در یک آزادراه در شهر اصفهان، شامل هفت بازه زمانی پانزده دقیقهای تصویربرداری در ساعات مختلف یک روز کاری، نموده است. نتایج این تحقیق بیانگر ضعف مدل HCM 2010 در برآورد نرخ تغییرباند (خصوصا جریان غیرتداخلی) است. به نحوی که در تمامی موارد برآوردی دستپایین ارایه مینماید و کالیبراسیون آن تنها توانسته است تا حدی این ناتوانی را در برآورد نرخ تغییرباند جریان غیرتداخلی تعدیل نماید. حتی مدل کالیبره شده در برآورد نرخ تغییرباند جریانهای تداخلی با اثر منفی همراه است.

کلیدواژه ها:

تغییرباند ، مقاطع تداخلی ، راهنمای ظرفیت راه ها ، کالیبراسیون ، اصفهان