پایش تغییرات وسعت مانگروها با استفاده از سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی(مطالعه موردی: مانگروهای خلیج گواتر استان سیستان و بلوچستان)

به طور کلی، کسب اطلاعات کافی و دقیق درباره روند تغییرات ایجاد شده در گستره رویشگاه های مانگروها در طول زمان نقش مهمی در شناسایی رویشگاه های آسیب پذیر و کارایی و موفقیت برنامه های احیاء و توسعه آنها دارد. لذا هدف این مطالعه نیز بررسی تغییرات ایجاد شده در گستره مانگروهای خلیج گواتر در یک دوره زمانی 30 ساله است. بدین منظور از تصاویر ماهواره لندست مربوط به مقاطع زمانی 1986، 2000، 2016 استفاده گردید و نقشه های تهیه شده از گستره مانگروهای زون های رویشگاهی گوناگون در نرم افزارArcGIS مورد تجزیه و تحلیل گرفت و تغییرات وسعت مانگروهای خلیج گواتر در طول دوره 30 ساله و دو دوره زمانی قبل و بعد از سال 2000 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که مانگروهای خلیج گواتر در دور دوره زمانی قبل و بعد از سال 2000 به ترتیب دارای افزایشی و کاهش در وسعت خود بوده اند؛ به طوری که در دوره زمانی 1986 تا 2000 دارای مقدار متوسط افزایش وسعت برابر با 15/66 هکتار در سال و در دوره زمانی 2000 تا 2016 دارای مقدار تغییرات وسعت برابر با -5/00 هکتار در سال بودند. نتایج همچنین نشان داد که مقدار متوسط تغییرات وسعت مانگروهای خلیج گواتر در طول دوره 30 ساله برابر با 4/64 هکتار در سال بود که نشان دهنده روند افزایشی وسعت مانگروهای این حوزه رویشگاهی در طول این مدت است. در نهایت می توان گفت نتایج حاصل از این مطالعه می تواند با فراهم آوردن اطلاعات به روز و دقیق در زمینه تغییرات وسعت رویشگاهی استان هرمزگان کمک قابل توجهی به انجام برنامه ریزی های اثربخش جهت انجام اقدامات حفاظت و احیای مانگروهای استان سیستان و بلوچستان کند.

کلیدواژه ها:

تغییرات گستره ، مانگرو ، RS ، GIS