رغبت به ازدواج در دانشجویان با توجه به نقش جنسیت

ازدواج اصلیترین و مناسبترین روش برای پاسخ به نیاز محبت و تعلق است، ولی دشوارترین تصمیم گیری ها نیز بوده که نتیجه ی آن، به تعویق افتادن امر ازدواج در میان جوانان است. هدف این پژوهش، بررسی رغبت به ازدواج در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی و مقایسه ی آن بین دختران و پسران بود. برای انجام این پژوهش توصیفی و علی - مقایسه ای، 274 نفر از دانشجویان ترم پنج و بالاتر دوره ی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز که سال تحصیلی 90-1391 مشغول به تحصیل بودند، به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و علاوه بر تکمیل مشخصات جمعیت شناختی، به پرسشنامهی رغبت سنج ازدواج پرساد پاسخ دادند. این گروه شامل 189 دانشجوی پسر Mage = 22/34)، (Sage = 2/19 و 85 دانشجوی دختر Mage = 22/04)، (Sage = 2/35 بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS انجام گرفت. میانگین رغبت به ازدواج در دانشجوبان Mpersad = 77/36)، 13/04 (Spersad = پایینتر از نقطه ی برش مقیاس پرساد ( 80 ) است. در خردهمقیاسهای آمادگی و تمایل به ازدواج (t = -01/18) و بازخورد نسبت به ازدواج (t = 0/04) بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت وجود ندارد (P <0/05)؛ اما میانگین دختران در خرده مقیاس های نگرش نسبت به ازدواج (t = -3/07) و موانع ازدواج (t = -5/49) بالاتر از پسران است .(P > 0/01) در کل، رغبت برای ازدواج در دختران بیشتر بوده t = -2/6) ، (P > 0/01، و از نظر آنان، سن طلایی برای ازدواج پایینتر از پسران میباشد t = 5/00) ، .(P > 0/01 مبتنی بر نتایج، رغبت دانشجویان برای ازدواج پایین است. دختران در مقایسه با پسران، نگرش مثبتتری نسبت به ازدواج و پیامدهای آن دارند، ولی موانع بیشتری نیز، احساس میکنند.