اثربخشی شعر درمانی بر امید به زندگی سالمندان

هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی شعر درمانی بر امید به زندگی سالمندان بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پیش تست - پس تست با گروه کنترل بود . جامعه آماری کلیه مردان سالمند ساکن شهر تربت جام در سال 1393 بود که تعداد 26 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش (13نفر) و گروه کنترل (13نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه امید به زندگی میلر مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد شعر درمانی بر امید به زندگی سالمندان تاثیر گذار بوده است . نتیجه گیری : با استفاده از شعر درمانی می توان امید به زندگی سالمندان را افزایش داد .

کلیدواژه ها:

شعر درمانی ، امید به زندگی ، سالمندان