بررسی رابطه متقابل افزایش امنیت و کیفیت فضاهای شهری مطالعه موردی: بازار کرمان

بشر در طول اعصار و قرون، همیشه در پی اتخاذ تدابیری جهت مبارزه با پدیده بزه و ناهنجاری اجتماعی و پیشگیری از وقوع آن بوده است. یکی از راهبردهای مهم پیشگیرانه از جرم و ایجاد امنیت روانی در محیط شهری، پیشگیری از طریق معماری شهری و طراحی محیطی است، طراحی مناسب و کاربردی موثر از فضا و محیط ساخته شده که منجر به کاهش فرصت های مجرمانه، ترس از جرم و بهبود کیفیت زندگی و موجب امنیت روانی در محیط می شود. مفهوم امنیت اجتماعی و احساس امنیت شهروندان را می توان به عنوان عنصری کلیدی در جهت دستیابی به شهر آرمانی و دور از آسیب های شهری و کج روی های اجتماعی تلقی نمود. در این پژوهش سعی شده است با دیدگاه توصیفی - تحلیلی در ابتدا به بررسی تاثیر افزایش امنیت و کیفیت فضاهای شهری و همچنین متقابلا تاثیر ویژگی ها و خصوصیات فضاهای شهری در افزایش امنیت شهروندان پرداخته شود و در نهایت به بررسی خصوصیات و ویژگی های بازار کرمان (به عنوان نمونه ای بارز از یک فضای شهری) که باعث کاهش امنیت و افزایش جرم خیزی این فضای شهری است پرداخته می شود. از نتایج پژوهش می توان چنین استنباط کرد که با تقویت احساس مالکیت مردم نسبت به فضای اطرافشان، کنترل دسترسی ها و با ایجاد و طراحی فعالیت های اجتماعی در مکان های برخوردار از پتانسیل های جرم خیز می توان میزان نظارت مردم در این مناطق را افزایش داد تا این مناطق با برخورداری از رفت وآمدهای مردمی، محیطی برای تعاملات اجتماعی و نظارت شهروندی گردد و در نهایت باعث افزایش امنیت این مناطق شود.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، جرم ، امنیت ، بازار ، کرمان