شواهد تجربی از پارک های علم و فناوری ایران در بحث همکاری برای نوآوری

پارکهای علم و فناوری یکی از مهمترین ابتکارات سیاست جدید دولتی می باشد. مطالعات قبلی نشان می دهد که استقرار یک شرکت در پارک علم و فناوری، همکاری برای نوآوری را ترویج می دهد اما به بررسی اثر این همکاری در ایجاد نتایج بهتر نمیپردازد. در این مقاله تاثیر استقرار شرکتها در پارک علم و فناوری را بر روی نتایج همکاری برای نوآوری بررسی و همچنین مکانیزمی که این اثر را تسهیل می کند مطرح میشود. نتایج نشان می دهند که قرارگیری در یک پارک علم و فناوری احتمال همکاری برای نوآوری و همچنین منافع همکاری با صاحب ایده را اساسا به علت تضارب آرا افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

پارک های علم و فناوری ، شرکت ، نوآوری ، اثر ، تراکم