بینامتنی اشعار شیخ بهایی با نهج البلاغه

شیخ بهایی یکی از شاعران عارف و ادیب و حکیم و عاشق اهل بیت علیهم السلام، قرن دهم و یازدهم هجری قمری است که اشعارش بسیار ارزنده و در خور اهتمام است.دیوان اشعارش مشحون است از نکات اخلاقی و مفاهیم ارزشمند تربیتی که حال و هوای تعلیمی حاکم بر اشعارش احساسات پاک و عواطف باصفای خوانندگان را برانگیخته است.ارادت و عشق وی به اهل بیت علیهم السلام زبانزد خاص و عام است.شیخ بهایی در سرودن اشعارش از آیات و روایات و نیز اشعار شاعران پیشین بهره های فراوانی برده است .یکی از کسانی که شیخ بهایی برای ادای مقصود و ضرورت کلام خویش به سروده ها و سخنان ایشان نظر داشته باشد،وجود مقدس امام علی علیه السلام وکتاب نهج البلاغه است ،چرا که قرابت مضامین اخلاقی و تربیتی اشعار شیخ بهایی در پارهای از اوقات،نشان دهنده تاثیر مفاهیم والای اخلاقی و حکمی کتاب نهج البلاغه امام علی علیه السلام است.این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی دیوان شیخ بهایی و کتاب نهج البلاغه از دیدگاه ادبیات تعلیمی انجام گرفته است تا بتوان از وجوه تشابه و تقارن مفاهیم تعلیمی و حکمی اشعار شیخ بهایی با نهج البلاغه بیش ازپیش آگاه شد

کلیدواژه ها:

امام علی (ع) شیخ بهایی ، دیوان اشعار ، ادبیات تعلیمی ، نهج البلاغه