هوش هیجانی در ورزشکاران با سطوح یادگیری عالی و ضعیف مهارت های کشتی

در ورزش یادگیری و اجرای مطلوب مهارت ورزشی به عواملی همچون قابلیت های جسمانی، بیومکانیکی، فیزیولوژیکی، تکنیکی و روان شناختی وابسته است. مطالعات صورت گرفته همواره از نقش ویژگی های روان شناختی در موفقیت و اجرای ورزشی حمایت می- کند از جمله مهمترین این ویژگی ها هوش هیجانی را میتوان نام برد. هدف این پژوهش مقایسه هوش هیجانی در ورزشکاران با سطوح یادگیری عالی و ضعیف مهارت های رشته ورزشی کشتی بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری را دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران در سال 1395 تشکیل دادند. تعداد 30 دانشجوی ورزشکار در طی سه ماه، سی مهارت را تحت آموزش یکسان دو تن از مربیان کشتی در دو گروه 15 نفری فراگرفتند. در پایان آخرین جلسه و یک هفته پس از آخرین جلسه آزمون اکتساب و یاددآری به عمل آمد. با توجه به میانگین نمرات از لحاظ یادگیری دو گروه ورزشکار با سطح یادگیری عالی و ورزشکار با سطح یادگیری ضعیف تعیین شد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل فرم رضایت نامه و دموگرافیک، پرسشنامه سنجش مهارت های کشتی و مقیاس خودگزارش دهی هوش هیجانی شوت بود. پس از بررسی نرمال بودن توزیع داده ها در دو گروه با استفاده از آزمون K-S و شاپیرو ویلک، نتایج آزمون تی دو گروه مستقل نشان داد که تفاوت هوش هیجانی در دو گروه ورزشکاران با سطح یادگیری عالی و ورزشکاران با سطح یادگیری ضعیف از لحاظ آماری معنادار نبود. یافته های این پژوهش نشان داد که هوش هیجانی در اکتساب و یاددآری مهارت های کشتی و به عبارتی در یادگیری مهارت های کشتی نقش برجسته ای ندارد که تبیین آن نیاز به مطالعات بیشتری است

کلیدواژه ها:

مهارت کشتی ، هوش هیجانی ، یادگیری حرکتی