جایابی برقگیر در شبکه توزیع براساس تکنیکهای منطق فازی

یکی از عوامل عمده تخریب سیستم عایقی تجهیزات الکتریکی شبکه های توزیع برق شهری، اضافه ولتاژیهای ناشی از برخورد صاعقه به تجهیزات پست های توزیع می باشند که بهترین المان حفاظتی مورد استفاده برای کنترل این اضافه ولتاژها، برقگیر است. در سیستمهای حفاظتی فعلی، برقگیرها در تمام قسمتهای حساس به ا ضافه ولتاژ نصب می گردند بدین صورت که برای هریک از گره های متصل به ترانسفورماتور یک برقگیر در نظر گرفته می شود. همچنین به گره ورودی پست نیز یک برقگیر تخصیص می یابد. این امر منجر به تعدد برقگیرها و افزایش هزینه های مربوطه می شود. زیرا تعدادی از گره ها بیشتر از حد لزوم تحت حفاظت قرار می گیرند که بدون در نظر گرفتن ناحیه حفاظتی برقگیرها و همپوشانی این نواحی، حداکثر استفاده لازم از هر برقگیر صورت نمی پذیرد، در صورتی که با جایابی بهینه برقگیر می توان حداکثر استفاده را از یک برقگیر نمود. در این مقاله از میان آنچه تاکنون در زمینه جایابی برقگیر در پست انجام پذیرفته، روشی بهینه ارائه می شود که در نتیجه اعمال آن بر شبکه توزیع موجود، تعداد برقگیرهای مورد استفاده در پست کاهش می یابد و قابلیت اطمینان عایقی تجهیزات بالا می رود. با توجه به رویکرد نوین مجامع علمی و صنعتی دنیا به منطق فازی و عملکرد مطلوب آن در هنگام موجه با مسائل نادقیق و نسبی، طرح پیشنهادی براساس الگوریتم جستجوگر فازی ارائه شده است. در این روش با بکارگیری تکنیک فازی و احتمال وقوع شکست عایقی در تجهیزات پست توزیع، تعداد و مکان بهینه ای برای برقگیرها حاصل می شود که درنهایت موجب کاهش هزینه برقگیرها و افزایش حفاظت می گردد. شبیه سازی های انجام شده با نرم افزار MATLAB و جعبه ابزار فازی آن بیانگر صرفه اقتصادی طرح پیشنهادی در کاهش تعداد برقگیرها می باشد.

کلیدواژه ها:

پست توزیع ، جایابی برقگیر ، خطر شکست ، منطق فازی