بررسی شاخصه های جرم خیزی، در کاهش امنیت اجتماعی فضاهای شهری (نمونه موردی:منطقه سجاد شهر مشهد)

امروزه به دلیل افزایش مشکلات شهرنشینی، احساس امنیت و آرامش از شهرنشینان سلب شده است. مشکلات شهرنشینی و جرایم شهری ایجاب میکند که جهت کاهش جرم خیزی در سطح شهر، و به وجود آوردن فضایی عاری از جرم در مناطق شهری به مطالعه بیشتر در این مورد بپردازیم. دیدگاه ها و نظریه های زیادی در مورد جرایم شهری وجود دارد، لیکن نظریه های مربوط به جرایم نیازمند تحقیق بیشتری است. در این مطالعه شاخصه های جرایم شهری چون زورگیری و سرقت که از زیر مجموعه های نزاع فردی-جمعی و مفاسد اجتماعی است، بررسی شده است. هدف این مقاله بررسی نقاطی از شهر مشهد با معضلاتی چون امنیت، نا امنی و جرایمی چون سرقت و زورگیری است . با توجه به دامنه متفاوت جرم، حوزه پژوهش مقاله دو عامل زورگیری و کیف قاپی در منطقه سجاد شهر مشهد را بررسی میکند. پس ازانگاشت دیدگاه ها و نظریه های مختلف در باب معیارهای جرم خیزی و امنیت، به بررسی فضاهای کم تردد و خیابان های شهری این منطقه، نسبت این دو عامل جرم خیزی پرداخته شده است. تلاش مقاله حاضر بر شناخت عوامل جرم خیز و شناخت ویژگی های منطقه در تشدید این عوامل، جهت یافتن راهکارهایی در راستای افزایش امنیت اجتماعی در این محدوده میباشد . پژوهش حاضر با روش کیفی، جهت توصیف و تحلیل نمونه موردی، اسنادی-میدانی جهت مطالعات و بررسی شواهد وقوع جرم و مصاحبه با ساکنین محله، در این منطقه به عوامل زورگیری، کیف قاپی و کاهش این جرایم در سطح شهر معطوف شده است. نتایج مطالعه حاضر در ارایه راهکار جهت افزایش امنیت و کاهش این قبیل جرایم در منطقه سجادشهر مشهد، ارایه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، زورگیری ، مناطق شهری ، سجاد شهر مشهد