برنامه های کاهش خطرات زلزله در شهرهای زلزله خیز

کشورایران جزکشورهای زلزله خیز جهان است که روی کمربند زلزله خیز آلپ و هیمالیا قراردارد و به طورمتوسط هر 5 سال یکبار شاهد زلزله ایی به بزرگی 6 تا 7 ریشتراست. با توجه به زلزله های بم و طبس واخیرا زلزله کرمانشاه، باید گفت که هیچ منطقه ایی از کشورمان مصون از خطر زلزله نمی باشد. قرارگیری مناطق مختلف ایران بر روی نوار زلزله خیز، آسیب پذیری بالای بناهای احداثی و کمبود زیرساخت های لازم برای عملیاتی کردن صحیح مدیریت بحران سبب شده که خطر پذیری لرزه ای در مناطق شهری و روستایی بسیار بالا ارزیابی شود. آنچه از زلزله یک فاجعه می سازد عدم آمادگی به منظور مقابله با آن و پیشگیری از عواقب زیان باری است که به بار می آورد. کاهش زیان های ناشی از زلزله، عمدتا بر حول روش های ساخت و ساز ساختمان ها جهت افزایش مقاومت در برابر زلزله بوده است، اما مقابله با زلزله فراتر از رعایت اصولی فنی برای مقاوم سازی ساختمان ها می باشد و در حقیقت می بایست کل شهر را به هدف کاهش آسیب پذیری در برابر زلزله برنامه ریزی و طراحی کرد. حال سوال این پژوهش این است که شهرسازی چه نقشی می تواند در کاهش خسارات زلزله در شهر داشته باشد هدف از نگارش این مقاله تحلیل شکل مطلوب شهر پایدار )ایمن( و عوامل و عناصر شکل دهنده این شهر مانند فرم، ساختار، تراکم، کاربری، مکان یابی شهر و ... و نتیجه این پژوهش الزامات و تمهیدات شهرسازی در کاهش خسارات ناشی از حوادث طبیعی مانند زلزله می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر پایدار ، زلزله ، شهرسازی ، مدیریت بحران