بررسی کیفیت محیطی در محلات جدید و برنامه ریزی شده (مطالعه موردی: محله باغمیشه تبریز )

کیفیت محیطی از اساسی ترین بخش های کیفیت زندگی است که مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی کیفیت محیطی محلات جدید و برنامه ریزی شده و شناسایی شاخص های تاثیرگذار در کیفیت محیط شهری و بدست آوردن سهم نسبی هر یک از معیار ها می باشد. مبانی نظری تحقیق با روش کتابخانه ای بوده و معیار های کیفیت محیطی به صورت مدل نظری سنجش کیفیت محیط ارایه گردید. پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت 5 گزینه ای و تحلیل آن در محیط نرم افزاری اکسل و spss انجام شد و میزان اعتبار و روایی سنجی با استفاده از مدل تحلیلی آلفا کرونباخ 0/83 می باشد. در مدل اریه شده شاخص کفایت نمونه گیری و آزمون بارتلت محاسبه گردید و وضعیت رضایت شهروندان با آزمون تی تک نمونه ای انجام شد که همگی تایید شدند. با روش رگرسیون چند متغیره سهم نسبی هر یک از معیار ها مشخص گردید ومدل تحلیلی کیفیت محیطی در قالب یک فرمول و با استفاده از ضرایب استاندارد شده هر یک از معیارها برای محلات جدید و برنامه ریزی شده محاسبه شد. نتایج حاصل نشان می دهد سطح رضایت مندی اهالی در محله برنامه ریزی شده باغمیشه به ترتیب اولویت در معیارهای ریخت شناسی- کالبدی ، عملکردی ، ادراکی و اجتماعی- فرهنگی می باشد و با تعیین سهم نسبی هر یک از معیار ها در می یابیم که معیارهای امنیت، زیبایی شناسی ، بهداشت عمومی و استحکام بیشترین تاثیرگذاری را بر کیفیت محیط شهری در محلات برنامه ریزی شده دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیطی ، محلات جدید و برنامه ریزی شده ، مدل نظری ، روش رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی