بررسی و نقش نشانه های شهری، نمونه موردی: پل بسفر- استانبول (ترکیه)

در جهان امروزی هر جامعه ای برای تعیین هویت و شاخصه های خود نشانه هایی دارد که از آن نیز به عنوان نماد یاد می شود. این نماد ها که گاه جزء آثار باستانی یا طبیعی و گاه مصنوعی انسان ساخت می باشد. در صورت مقبولیت عموم جامعه تبدیل به نماد و شاخصه آن شهر و جامعه می شود. این شهر ها برخوردار از محیط بصری مطلوب قادر هستند با وسعت بخشیدن به تجربه زیباشناختی شهروندان و گردشگران، باعث ارتقای تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور بومی و ملی در خاطره ها می شود و با اعتلا بخشیدن به شکل شهر در سطح ملی و بین المللی، توان رغابتی شهر را برای جذب عموم مردم به شهر تقویت می نماید. نشانه ها و نمادها از کهنترین و پر نفوذ ترین ابزاری بوده است که در جهت ظهور و آشکاری مسایل پنهان جهان مادی و معنوی به کار گرفته شده است. نشانه، عنصر طبیعی یا مصنوعی است که به لحاظ شکل و عملکرد با محیط اطراف متفاوت بوده و جهت القای حس مکان و هدایت گری برای شهروندان مورد استفاده قرار می گیرد. همانا باید ویژگی هایی را در نشانه اعمال کرد که باعث ارتقای فضای شهری شود. از این رو در مقاله حاضر، پس از تبیین مفاهیم پایه و تشریح ضرورت ها ی نظری آنها در حوزۀ نشانه های شهری، به دستیابی اسلوبی در راستای بازشناسی و رمزگشایی از نظام های نشانه-هایی در شهر اشاره می شود و اصول و پارادایم های این رویکرد به اختصار مورد توجه قرار می گیرد. این پژوهش به دنبال شناخت نشانه های شهری می باشد که برای جمع آوری اطلاعات بر حسب هدف فوق، کاربردی و شیوه ی مطالعه بر حسب روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی استفاده شده است ، همچنین جهت یافتن معیارهای کالبدی تاثیرگذار در نشانه شدن یک عنصر در فضاهای شهری به تحلیل و بررسی پل بسفر واقع در شهر استانبول ترکیه پرداخته شده است. بر اساس نتیج به دست آمده از این پژوهش می توان چنین گفت: فرم و عملکرد با هم در طراحی نشانه ها تاثیر گذارند که موجب نمایان شدن هویت و فرهنگ یک جامعه می گردد.

کلیدواژه ها:

نشانه شهری ، نشانه شناسی شهری ، استانبول ، پل بسفر