طراحی بستر فضایی محله به مرکزیت مدرسه ابتدایی با رویکرد شهر دوستدار کودک (نمونه موردی محله جلفا)

امروزه تغییرات به وجود آمده در کالبد شهرها و به ویژه سلطه ی اتومبیل بر آن حضور کودکان در محلات به منظور بازی و ارتباط با همسالان خود را کمرنگ تر کرده است، از آنجا که فراهم ساختن بستری برای حضور تمامی افراد در جامعه به ویژه اقشار آسیب پذیر همچون کودکان که آینده جامعه به دست آنان رقم خواهد خورد از اهمیت ویژه برخوردار می باشد و محله را میتوان بعد از خانه و مدرسه مهمترین مکان برای شکل گیری شخصیت تا رشد جسمی و ذهنی کودک معرفی کرد، در این پژوهش سعی گردیده با در نظر گرفتن معیار های موجود در شهر های دوستدار کودک به ارایه طرحی مناسب جهت اعطای حق شهروندی به کودکان و تامین نیاز ها و خواسته های آنان پرداخته شود. روش تحقیق در این مقاله تحلیلی– توصیفی است و گرداوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای انجام گرفته است. به این ترتیب که با انتخاب محله ی جلفا به عنوان نمونه موردی و دبستان آرمن به عنوان مرکزیت محله چگونگی کیفت شاخصه های شهرهای دوستدار کودک از طریق طرح پرسشنامه ای از والدین و دانش آموزان مورد نظرسنجی قرار گرفت و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون آماری t-test پرسشنامه ها تحلیل و هر کدام از معیار ها در محله مورد بررسی قرار گرفت، نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از این می باشد که با توجه به معیار های مطرح شده برای شهر دوستدار کودک، محله جلفا در جهت تحقق اهداف شهر دوستدار کودک در شرایط مطلوب قرار نداشته و دارای ویژگی های مورد نظر نمی باشد. در ادامه با توجه به نتایج حاصل از تحلیل پرسشنامه و مصاحبه های صورت گرفته با کودکان برای واحد همسایگی مدرسه آرمن، طرحی توسط محقق ارایه گردید به گونه ای که مطابق با معیارهای شهر دوستدار کودک باشد و محیط محله را جهت حضور کودکان مناسب نماید و در نهایت راهکار هایی جهت دستیابی به محله ای با کیفیت مطلوب و متناسب با ویژگی های شهر دوستدار کودک بیان شد.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، محله ، واحد همسایگی ، محله جلفای اصفهان