استفاده از اراضی قهوه ایی شهر خرم آباد به منظور ایجاد مسکن و در راستای توسعه درون زا

ضرورت طرح یک راه حل مناسب جهت مقابله با پدیده گسترش بی رویه شهرها، لزوم تغییر درنحوه مداخله در بافت های ناکارآمد درون شهری را ،که در اصطلاح با عنوان اراضی قهوه ایی اطلاق می شوند را، بیشتر آشکار می سازد .پژوهش حاضر به دنبال مکان یابی برای ایجاد مسکن در بین اراضی قهوه ایی درون شهری شهرخرم آباد، با در نظر گرفتن مجموعه ای از عوامل کالبدی - زیر ساختی، اقتصادی و محیطی است.این تحقیق، از نظر ماهیت، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیق،از نوع توصیفی - تحلیلی است. بدین منظور و برای دستیابی به یک انتخاب دقیق و علمی، محقق بر آن است تا در قالب یک فرآیند، متشکل از سه روش، GIS, AHP و PROMETHEE به تعیین بهترین نقاط برای استقرار مسکن بپردازد . نتایچ حاصل بیان گر آن است که در تلفیق مدل AHP و GIS، داده های خروجی بر اساس نقشه تلفیق نهایی لایه ها، به پنج کلاس از کاملا مناسب تا کاملا نامناسب طبقه بندی شدند . نقشه نهایی بیان گر آن است که، بیشترین اراضی میان بافتی سازگار و مناسب برای توسعه مجدد و میانافزا، به ترتیب اراضی شماره 2 ، 3 هستند،که زمین شماره 2 در قسمت کاملا مناسب و زمین شماره 3 در قسمت نسبتا مناسب واقع گردیده است که در بافت میانی و مرکزی شهر واقع اند و کم ترین سازگاری نیز مربوط به زمین های شماره 4 است که در قسمت کاملا نامناسب قرار گرفته اند . اما در تلفیق مدل GIS و پرومته این نتیجه به دست آمد که زمین شماره 1 با جریان رتبه بندی خالص 0.1260 ،دارای اولویت اول است.بعد از آن زمین شماره 3 با جریان رتبه بندی خالص 0.0781 و زمین شماره 2 با مقدار φ؛ 0.0733 در جایگاه های بعدی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

اراضی قهوه ای- مسکن ، GIS ، AHP ، PROMETHEE II