بررسی تحلیلی آثار زاها حدید

معماری به عنوان اجتماعی ترین هنر بشری با فضای اطراف انسان مرتبط است. حضور فضا، بنا و شهر از گذشته تا امروز و درآینده، لحظه ای از زندگی روزمره آدمیان غایب نبوده و نخواهد بود. اصول زیبایی شناسی برگرفته از هنر، علم و ریاضیات درطراحی معماری مورد استفاده قرار می گیرند. موضوع معماری درباره فضاست و آفرینش معماری همواره با دو مقوله اساسی فرم یا شکل و مفهوم یا معنا سر و کار داشته است و فرم تنها راه ممکن برای انتقال مفهومی خاص از سوی آفریننده اثر به استفاده کننده و مخاطب است. بنابراین معماری به معنای تبدیل ذهنیت به کالبد عینی در قالب فرم ، محتوا و عملکرد است . درزمینه معماری هرچند روش طراحی وآفرینش فرم محوری ترین مساله است اما درظاهر برای طراحی یک روش منحصر بفرد و مسیر واحدی در فرآیند آن وجود ندارد. به طور اصولی روش معین برای طراحی فضا قابل بیان نیست و روش های موجود در کتاب ها تنها فنونی برای مهار کردن اندیشه در مراحلی خاص از مسیر است . اهمیت بررسی آثار معماری از منظر تیوری و روش طراحی منجر به درک و فهم روند های طراحی می گردد. در این راستا آثار معماری زاها حدید معمار برجسته عراقی-بریتانیایی که از تاثیرگذارترین معماران معاصر در شکل گیری جریان های فکری معماری امروز می باشد، بررسی می گردد. دراین مقاله سعی براین است با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، آثار معماری زاها حدید را بررسی نماید تا نحوه رسیدن وی به فرم طراحی معماری آشکار گردد. از نتایج تحقیق و بررسی آثار معماری حدید نتیجه گرفته شده که هندسه نقش مهمی در شکل گیری این آثار داشته است. در آثار حدید نقش های بهم تابیده ای از خطوط کشیده و منحنی هستند، ساختمان های او به جای حس استواری و تکیه بر زمین سرکشانه میل به حرکت در فضا دارند. اغلب آثار وی انعکاس آمیزهایی از ساختمان سازی، زمین شناسی و مناظر اطراف است .آثار و طراحی های وی با حرکت و جریان داشتن، ضمن پیروی از هندسه نا اقلیدسی، نظم جدیدی را در فضا ایجاد می کنند. این بررسی ها میتواند رهنمود جامعه معماری جهت ارایه طراحی های خلاقانه باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، زاها حدید ، سبک بیونیک ، سبک دیکانستراکشن ، سبک فولدینگ