امکان سنجی و بررسی روش های برآورد تابش خورشیدی برای تامین سامانه های روشنایی با استفاده از سنجش از دور و GIS درجاده میانه بستان آباد

در این پژوهش برای امکان سنجی استفاده از سامانههای روشنایی فتوولتاییک خورشیدی مقادیر تابش خالص رسیده به سطح زمین در جاده میانه- بستان آباد با استفاده از دو روش سنجش از دور((RS و GIS محاسبه و اقدام به اعتبارسنجی مقادیر به دست آمده با روشهای تجربی شد. از داده های طیفی و حرارتی سنجنده TM ماهواره لندست 5 در سال 2010 برای ماههای می تا سپتامبر با روش SEBAL (الگوریتم سنجش از دور) و DEM منطقه مورد مطالعه جهت محاسبه مقدار تابش خالص خورشیدی رسیده به سطح زمین با روش Solar Analyst (تابع تحلیل خورشیدی) نرم افزار Arc GIS استفاده شد. همچنین روش آنگستروم-پرسکات (A-P) به عنوان یکی از رایج ترین و فراگیرترین روشهای برآورد تابش کل خورشیدی در مقیاس زمانی شش ماهه جهت ارزیابی موفقیت روش های سنجش از دور مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مقادیر تابش خالص حاصل از دو روش SEBAL و Solar Analyst علاوه بر اینکه امکان به کارگیری سیستم های فتوولتاییک خورشیدی جهت تامین روشنایی جاده را تایید کرد، بلکه نزدیکی مقادیر به دست آمده از دو روش را نیز ثابت نمود. همبستگی این دو روش با معادله آنگستروم- پرسکات نیز محاسبه شد که نتایج به دست آمده نشان داد تابع Solar Analyst دارای همبستگی معنیدارتری نسبت به الگوریتم SEBAL بود.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، تابش خالص ، الگوریتم سبال ، تابع تحلیل خورشیدی ، معادله آنگستروم – پرسکات