بررسی کیفیات پنهان بافت های سنتی در مقایسه با شهرسازی معاصر ایران با رویکرد به ویژگی های شهرهای اسلامی نمونه موردی: عودلاجان

شهر که تصوری است یکپارچه از حضور، راهی طولانی در طول تاریخ حیات بشری طی نموده است. مسیری پر فراز و نشیب به وسعت دید اقوامی با فرهنگ و آداب و رسوم متفاوت، که هر کدام، شهر را از دریچه ی نگاه خود به نظاره می نشست. یکی ظاهر شهر را می دید و دیگری باطن شهر، و آن خط سوم، چیزی جز آن دو. آری این بود قصه ی شهر که در آن تعبیری به وسعت روح ، بامعنا می نمود. شهری اسلامی که با جذبه ی بی هنگام خویش، مفاهیمی چون تقدس، تقرب به لحظات ملکوتی و در یک کلام شور هستی را در تمام اعصار، با تمام وجود فریاد زده است. در این نوشتار، سعی بر آن است تا به کشف جوهره های پنهان شهر اسلامی از منظر روح و حس تعلق خاطر ساکنین پرداخته شود به گونه ای که نه تنها بیانگر کالبد و صورتی از حیات مدنی شهر باشد، بلکه مفهوم و معنایی باطنی را نیز در اذهان تبیین نموده و در مقابل شاهد بی هویتی در ساختار شهرسازی معاصر ناشی ازچندصدایی در معماری هستیم.

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، شهرسازی معاصر ، بافت سنتی ، هویت