شاخصه های کالبدی موثر در ایجاد فضاهای آموزشی سازنده گرا برای نخبگان

اصطلاح نخبه به کسی اطلاق می شود که با استعدادها و توانمندی های برجسته خویش، در مقایسه با افراد عادی، می تواند کارهای مهم تر و پیچیده تری انجام دهد. در محیط آموزشی، نیازها، علاقه ها و ظرفیت های شاگردان نخبه گسترده تر و بالاتر از دیگر شاگردان است. بنابراین، تهیه کننده برنامه و مربی آموزشی باید شرایط و امکانات ویژه ای را تدارک ببیند و به روش هایی روی آورد تا این گروه برگزیده بتواند توانایی های خود را به کار گیرد و به سوی رشد و پیشرفت گام نهد . جستجو برای نشانه های آموزش و پرورش استعدادهای برتر در ایران پیش از اسلام به صورتی همه گیر و قابل اعتنا جستجویی بیهوده به نظر می رسد. نژادپرستی و اشرافی گری و اعتقاد به تفاوت ماهوی و ذاتی انسان ها در پیش از اسلام، اجازه آموزش براساس استعداد را نمی داد. روایت فردوسی از نگاه سردار ایرانی، رستم فرخزاد نسبت به نژاد غیرایرانی، از نظریه حاکم بر ایرانیان، نسبت به برتری نژادی حکایت می کند. حکایت مشهور تقاضای یک پیشه ور از انوشیروان تا فرزندش خواندن و نوشتن بیاموزد و رد این تقاضا از جانب انوشیروان. مستقل از سندیت این داستان نشانه ای است از انحصاری بودن آموزش در دست اقشار خاص شناخته شدن به ارزش های هر فرهنگ در زمان و مکان وابسته است. چنین نبوده که داشتن تیزهوش مهارت های تحصیلی عمومی یا استعداد در بخش های اختصاصی تر هنری، علمی، اقتصادی، یا ورزشی به مطلوب به شمار آمده باشد.در این مقاله سعی بر این است شاخصه های تیزهوشی های صورت پیوسته کالبدی موثر در ایجاد فضاهای آموزشی سازنده گرا برای نخبگان مورد تحلیل و بررسی واقع شود. دراین تحقیق از راهبردهای ترکیبی از جمله : پژوهش موردی ، تحلیلی، توصیفی و همبستگی انجام خواهد شد. نوع تحقیق انجام شده کاربردی می باشد.

کلیدواژه ها:

سازنده گرا ، محیط ، آموزش ، معماری