ادراک فضای معماری

مفهوم فضا یکی از مفاهیم بنیادی در معماری است و معماری جدا از وجه ی کارکردی آن، معنایی در درون خود نهفته دارد که به آن بعد پنهان میگویند که به ناظر یا کاربر منتقل می کند و فضاهای معماری با درک ما از فضا شکل می گیرند. حال این فضا می تواند با چشم حس شود یا با لامسه و گاهی با دیگر احساسات. فضا می تواند از شناوری خالص از نوعی به نوع دیگر مبدل شود و فضا برای اینکه حالت ایستا و سکون خود را حفظ کند به حالتی پویا تبدیل می شود. چنین است رفتار معماری با فضا. تفکر معماران همواره به دنبال حرکت از ماده به روح (آزادی فضا) بوده است و این تفکر تاثیر بسیار زیادی برسیر تحول فضا در معماری داشته است. آزادی، شکستن مرز و محدودیت مدل قبلی به انگیزه ی ایجاد مرز ومحدودیت مدل تازه است، که آن مرز تازه نمی تواند تکراری باشد، چون در آن صورت مرزی شکست نشده ومحدودیتی برداشت نشده است و ساختاری هم تغییر نیافته است. به نحوه ی ادراک محیط یکی از مباحثی است که فقط در صورتی برقرار میشود که بین انسان و محیط بوجود می آید. در حقیقت حرکت در فضای معماری امکان دریافت تجربیات جدید و ادراک فضای معماری را به انسان منتقل میکند. موضوع پژوهش حاضر تحلیل و توصیف ادراک فضا در معماری میباشد و در نهایت نتیجه میشود که اساس تمام تجربیات فضایی، درک فضا بر حرکت را نشان می دهد که این حرکت در دو قالب حرکت فیزیکی و حرکت معنایی دیده می شود. مقاله مورد نظر از لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی میباشد که مراحل گردآوری اطلاعات آن از روش کتابخانه ای که در آن اسناد، کتب و مقالات و دست نوشته ها و غیره... می باشد تهیه شده است.

کلیدواژه ها:

ادراک ، فضا ، مفاهیم بنیادی ، معماری ، فیزیک فضا