توجه به رویکرد های خلاقیت معماران ایرانی به منظور بررسی فرآیند های نوین در روش طراحی

تحلیل معماری ایرانی نشان می دهد که به رغم کثرت و تنوع و پیچیدگی بناها، اصول و مفاهیم و الگوهایی در طول زمان به گونه های مختلف در این معماری بکار گرفته شده اند افزون بر آن این نتیجه بدست آمده که تکامل معماری ایران بیشتر بر تعالی اصولی و مفاهیم و الگوهای جدید در جریان نوعی فعالیت هوشمندانه و ماهرانه معماری استوار بوده است. با پذبرش این امر، می توان در معماری امروز ایران نیز به همان اصول و مفاهیم و الگوها پرداخت و آنها را در جریان یک فعالیت خلاق تکامل بخشید و به پیش برد. از این حیث، ضروریست تا با پژوهش بیشتر به دل معماران عصر گذشته هر چه بیشتر نفوذ کرده و با مقایسه آن با مدل های مختلف نظریات فرآیند طراحی ( بخصوص صاحب نظران جامعه ایران ) به نتایج ارزشمندی برای بازگشت به هویت و معنا در معماری گذشته و سنتی رسید. چیزی که در این تحقیق، اهمیت دارد فرآیند طراحی و رابطه بین خالق و مخلوق اثر می باشد که می تواند امری کاملا نسبی و شخصی باشد. در این پژوهش به منظور پیشبرد اهداف، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به کار گرفته شده است و روش جمع آوری اطلاعات از نوع مطالعه اسنادی و کتابخانه ای می باشد که با استفاده از تحلیل محتوای کیفی به تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی مبادرت می گردد.

کلیدواژه ها:

روش طراحی ، خلاقیت ، معماران سنتی ، فرآیند های نوین ، مدل های سنتی