سیر تحول هویت در معماری ایرانی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,399
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CICEAUD01_0733
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
هویت یک فضا مجموعه ای از نشانه هاست که وجه مشخصه آن از لحاظ فرهنگی وکارکردی برای هر سرزمینی محسوب می شود. در معماری گذشته، طاق، چهارایوانی و حیاط مرکزی و... عناصر هویتی معماری ایران زمین بودند که در حال حاضر رفته رفته به فراموشی سپرده شده و جایگاه خود را هم از نظر طراحی و هم از نظر کارکردی از دست داده اند. هنر ایرانی متاثر از مبانی فکری ایرانی، هنری مفهومی است. اشتراک در مبانی فکری و تلاش برای حفظ و انتقال اصول و معیارهای هویت ایرانی به زبان و بیان هر دوره، موجب پیوستگی هویتی با آثار دوران گذشته شده است؛ اما در دوران معاصر به دلیل نقصان در توجه به جهان بینی جامعه در ایجاد زبان و بیان مشترک گسست هایی در این مسیر ایجاد شده است .مقوله ای به نام هویت سابقه ای به بلندای تاریخ دارد.آن زمان که انسان احساس کرد باید به کیستی و چیستی خود در برابر طبیعت و ماورای آن پاسخ گوید، هویت متولد شد. در پژوهش حاضر به منظور روشن شدن حقیقت مفهوم هویت در روند معماری ایرانی، با روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از مطالعات اسنادی، این مهم مورد بررسی قرار گرفته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سروناز حسین رضوی
پژوهشگر دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
نیلوفر قهقایی نظام آبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس