بررسی تحلیلی فنی و اقتصادی روش های مقاوم سازی با دیوار برشی و شاتکریت در سازه های با اهمیت زیاد

هدف یک ساخت ایمن و مقاوم در برابر زلزله در درجه اول محدود کردن و در سطح مطلوب حذف کردن خسارات جانی ناشی از زلزله است . هدف دوم یک ساختار مقاوم لرزه ای کاهش و کمینه کردن خسارات اقتصادی و مالی از آن است. برای این منظور باید اطمینان داشت که سازه ی ایمن، با از سرگذراندن خطرات زلزله های مختلف در وضعیت قابل قبولی باقی بماند. بنا به تعریف، یک ساختار مقاوم لرزه ای ساختاری است که در زلزله های خفیف که تقریبا به صورت مداوم به وقوع می پیوندند، بدون خسارت باقی بماند، در زلزله های متوسط دچار خسارات سازه ای نشود و خسارات غیر سازه ای اندکی به آن وارد شود و در زلزله های بزرگ که به ندرت به وقوع می پیوندد پایدار بماند و دچار خرابی کلی نشود، به طوری که جان ساکنین مورد تهدید قرار نگیرد. نیل به این اهداف با استفاده از روش های طراحی لرزه ای و مهندسی زلزله استفاده از سیستم های باربر و مقاوم سازه ای و سیستم های ایمن غیر سازه ای و به کاربردن تکنولوژی اجرای مناسب قابل حصول است. در این تحقیق به بررسی تحلیلی فنی و اقتصادی روش های مقاوم سازی در سازه های با اهمیت زیاد پرداخته خواهد شد که دو روش شاتکریت دیوارها و دیوار برشی از نظر عملکرد با هم مقایسه خواهد شد و گزینه مناسب انتخاب خواهد شد. برای مدل سازی المان های اضافه شده مورد استفاده در این پژوهش، برنامه SeismoStruct به عنوان نرم افزاری برای تحلیل و مدل سازی انتخاب شده از سایر نرم افزارها نظیر Seismomatch و SeismoSignal نیز به عنوان مکمل در این پژوهش استفاده شده است. با بررسی روش های مقاوم سازی، با توجه به نتایج اخذ شده، روش شاتکریت مناسب ترین روش مقاوم سازی می باشد.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، شاتکریت ، دیوار برشی ، تاریخچه زمانی