ارزیابی میزان اثربخشی افزایش میرایی ویسکوز در سازه های نامنظم جداسازی شده نسبت به سازه های منظم تحت تکرار زلزله

ملاحظات معماری سبب شده است تا امروزه ساختمان های نامنظم قسمت اعظمی از ساخت و سازهای شهری را شامل شوند. از سوی دیگر تحقیقات، وجود پس لرزه هایی با شدت قابل توجه بعد از زلزله های متوسط و شدید را نشان می دهد که این پس لرزه ها سبب افزایش اثر مشارکت مودهای بالا می گردند. عوامل نامبرده سبب کاهش تاثیر جداسازی در سازه ها نامنظم می گردند. ترکیب المان های ویسکوز با بسیاری از جداسازها می تواند سبب بهبود عملکرد آنان گردد. وجود میرایی ویسکوز در تراز جداسازی سبب می شود تا جابجایی جداساز کاهش یابد. این مطالعه میزان اثربخشی میرایی ویسکوز در سازه های نامنظم جداسازی شده را بررسی می کند. بدین منظور ابتدا دو سازه 5 طبقه قاب خمشی فولادی منظم و نامنظم جداسازی شده با جداساز لاستیکی هسته سربی با استفاده از نرم افزار Sap2000 طراحی گردید. به جهت قیاس مطلوب میان سازه منظم و نامنظم این طراحی به نحوی صورت پذیرفت که پریود تحلیلی هر دو سازه یکسان و برابر 2.3 ثانیه به دست آمد. میزان میرایی ویسکوز در تراز جداسازی برای هر دو سازه به مرور اضافه گردیده و در هر مرحله پاسخ ها با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی در اثر اعمال 7 شتاب نگاشت ترکیبی ( ترکیب لرزه و پس لرزه ) استخراج و با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج نشان میدهد که برخلاف سازه منظم جداسازی شده، با افزایش میرایی ویسکوز در سازه نامنظم، امکان کاهش پاسخ حداکثر شتاب طبقات وجود ندارد؛ اما می توان با افزایش میرایی ویسکوز، پاسخ حداکثر جابجایی نسبی طبقات را در سازه نامنظم کاهش داد.

کلیدواژه ها:

سازه نامنظم ، جداساز لرزه ای ، ترکیب لرزه و پس لرزه ، میراگر ویسکوز